Για τη φιλαναγνωσία και την προσωπική δημιουργία
Συνοπτική περιγραφή
Διαβάζουμε παραμύθια και ιστορίες. Τις κάνουμε παράσταση. Μπορούμε να τις κάνουμε και βιβλίο με τη δική μας εικονογράφηση.
Οι λέξεις γίνονται κινήσεις και συναισθήματα, οι χαρακτήρες ζωντανεύουν, η ιστορία γίνεται μικρή παράσταση. Η εμπειρία αυτή θα προετοιμάσει την ομάδα για να γράψει τη δική της συλλογκή ιστορία.
Για να γνωρίσει η ομάδα διαφορετικούς τρόπους αφήγησης, δομής και εικονογράφησης, θα διαλέξουμε τρία διαφορετικά παραμύθια. Ενδεικτικά:
Ένας μύθος του Αισώπου, του αρχαίου παραμυθά με τις ζωόμορφες αλληγορίες του.
Μια ιστορία από τα «ιΠαραμύθια για να σπάτε κέφι» του Τζιάνι Ροντάρι, όπου η καθεμιά έχει τρεις διαφορετικούς επιλόγους.
«Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» του Αντώνη Παπαθεοδούλου, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα της σύγχρονης παιδικής ελληνικής λογοτεχνίας.
Παιδαγωγική προσέγγιση
Δεν αρκεί να φέρει κανείς ένα παιδί σε απλή επαφή με το βιβλίο (ή όποια άλλη τέχνη) για να κινήσει το ενδιαφέρον του γι’ αυτό, για να του επιτρέψει να το αγαπήσει… Για να γκρεμίσουμε τους συμβολικούς τοίχους που μας απομακρύνουν από την απόλαυση της δημιουργίας, χρειάζεται χρόνος (βέβαια…) αλλά και η δυνατότητα ανάπτυξης μιας άμεσης, συναισθηματικής, σαρκικής σχεδόν σχέσης. Χρειάζεται να ζήσουμε, να νιώσουμε, να γελάσουμε, να δημιουργήσουμε μαζί με τους άλλους. Χρειάζεται ένα είδος διαμεσολάβησης.
Το θέατρο, η δραματοποίηση παίζουν ακριβώς τον ρόλο της διαμεσολάβησης. Είναι το μέσον που θα βγάλει τις ιστορίες από το χαρτί και θα τις κάνει ζωή και παιχνίδι –βίωμα δηλαδή. Παράλληλα, τα παιδιά ανακαλύπτουν διαφορετικούς τρόπους αφήγησης, δομής και εικονογράφησης. Αρχίζουν έτσι να δομούν την κριτική ματιά του αναγνώστη. Τέλος, η δημιουργική γραφή και η γνωριμία με έναν συγγραφέα προεκτείνει και εμβαθύνει την προσωπική και δημιουργική σχέση με τη λογοτεχνία και το βιβλίο.
Στόχοι
- Γνωριμία με διαφορετικούς τρόπους αφήγησης, δομής και εικονογράφησης μιας ιστορίας.
- Καλλιέργεια μέσα από βιωματικές μεθόδους της αγάπης για το βιβλίο.
- Συνεχής διάλογος και αλληλεπίδραση αφήγησης – υλοποίησης.
- Ενεργοποίηση της δημιουργικότητας, της φαντασίας και των προσωπικών τρόπων έκφρασης.
- Συλλογικότητα, συνεργασία, συνδημιουργία.
- Βάσεις για έναν κριτικό αναγνώστη.
- Σύσφιξη των οικογενειακών δεσμών και σχέσεων (εάν προβλεφθεί από τον διοργανωτή η συμμετοχή των γονέων).
